Atena (Minerwa)

Kiedyś Dzeusa dość mocno bolała głowa. Kazał więc Hefajstosowi, najbieglejszemu kowalowi z bogów, by za pomocą topora rozłupał mu głowę. Hefajstos uczynił wedle życzenia i nagle z głowy wyskoczyła w jasnej zbroi i hełmie Atena, bóstwo mądrości. Była ona najukochańszym z dzieci Dzeusa. Ojciec stawiał ją wysoko na radzie bogów, z uwagą słuchał jej zdania oraz pozwalał używać swego pioruna.

Atena była przede wszystkim dziewicą. Nie pragnęła miłości ani małżeństwa. Uczeni i filozofowie widzieli w niej swą patronkę. Potępiali jedynie jej zamiłowanie do wojny, chodź tak na prawdę córka Dzeusa nosi na sobie zbroję by pilnować słusznej sprawy i bronić miast.

Jako, że żadna bogini nie zajmowała się hafciarstwem, a tylko Atena się tym zajmowała, na Olimpie uznawano ją za najlepszą w tym zawodzie. Inaczej myślano na ziemi. Pewna księżniczka imieniem Arachne postanowiła przystąpić do zawodów wraz z boginią. Arachne wyszyła na swojej robótce Dzeusa, który porywa Europę, Ledę bawiącą się z łabędziem, Danae nakrytom złotym deszczem. Atena ze złości, że jej robótka jest brzysza podarła pracę Arachne. Zawstydzona księżniczka powiesiła się. Wtedy bogini zwróciła jej życie i zamieniła w pająka.

Bogini mądrości posiadała różne przydomki. Nazywano ją Pallas co oznacza Pannę lub Partenos czyli dziewicę. Miała ona świątynie ku swej czci zwaną Partenon. Tam oto stał jej posąg ze złota i kości słoniowej wykonany przez Fidiasza. Ma ona na głowie cudowny, ozdobny hełm, długą szatę i bogini zwycięstwa  w prawej ręce, Nike. Drugą rękę wspiera na tarczy, zza której wychyla się wąż.